Lezing 7/02/2019
De lezing in Oostmalle over de ‘Happy Baby Wijzer’ was een zeer interessante lezing over ongemakken bij baby’s en de daarbij horende twijfels bij de mama tot het correct handelen en meer vertrouwen krijgen in het opvoeden van je baby.
Hieronder vat ik even de belangrijkste dingen samen die aan bod zijn gekomen in combinatie met de kennis die ikzelf al had over het onderwerp.
Anja Caers is een osteopaat die al zeer veel jaren ervaring heeft in het behandelen van baby’s. Uit eigen ervaring is ze gaan zoeken naar een middel om het andere mama’s gemakkelijker te maken en meer vertrouwen te krijgen in het opvoeden van hun baby’s. Want op elke vraag bestaat er wel een dubbel antwoord: nl. ‘je moet je baby veel laten huilen, het moet sterk worden en alleen leren zijn’. Dit staat haaks tegen het antwoord: ‘een baby heeft affectie nodig, als je baby huilt wil het je iets vertellen, luister ernaar’.
Om op deze moeilijke vragen een duidelijk antwoord te geven heeft ze online een zelfhulpgids gemaakt doorheen de eerste 4 maanden van je baby. Dit staat boordevol informatie over de ontwikkeling, slaapjes en voeding van de baby, evenals bruikbare tips bij baby-probleempjes zoals krampjes, reflux, slaapproblemen of eetmoeilijkheden.
Een bevalling is een enorm stressvolle gebeurtenis zeker na een te lange of te korte arbeid, het gebruik van een verlostang, een keizersnede,… . Hierdoor komt er enorm veel stress vrij en dus ook een release van cortisol en adrenaline bij de baby.
De baby gaat daardoor functioneren vanuit een verhoogd stressniveau. De gevolgen hiervan kunnen zijn: slecht slapen, heel alert zijn, hazenslaapjes, slechte vertering, overactiviteit van de primitieve reflexen.
Eén van die primitieve reflex is de zuigreflex. Deze wordt dan ook overactief waardoor de baby steeds wil eten, maar ze krijgen deze extra melk niet verteerd. Hierdoor ontstaat gisting, krampjes. Hierdoor wil de baby ‘troostzuigen’ en zo rollen we in een vicieuze cirkel. Dit is een beeld van een overprikkelde baby.
Als een baby huilt dan willen we als mama dat dit zo snel mogelijk stopt, we panikeren en kunnen het gehuil niet aanhoren want het breekt ons hart. We proberen ze te troosten, geven ze een tutter, geven ze de borst,… alles om ze maar te laten stoppen met huilen. Maar soms wil de baby ook gewoon zijn verhaal kwijt. Daarom is het ook eens goed voor de baby om als mama naar dit ‘traumahuilen’ te luisteren zodat deze opgekropte spanningen kunnen loskomen en de baby verder kan functioneren. Laat een baby zijn verhaal doen en luister er ondersteunend naar en geef het voldoende affectie.
Wat ook heel interessant uit de lezing kwam was ‘en dat hoor ik vaker in de praktijk’ dat een baby heel onrustig is voor het slapen gaan of heel vaak huilt tijdens de nacht. De vraag hierbij is natuurlijk: Is het een goed idee om als mama je baby in slaap te wiegen? Anja gaf hier een zeer duidelijk voorbeeld over. Als wij in slaap vallen in ons bed en we worden wakker in de tuin dan schrikken we ook enorm omdat we het niet begrijpen hoe we daar zijn beland. Dus als we de baby in slaap wiegen waarna we het in de wieg leggen om verder te slapen zal het in een verhoogde staat van alertheid wakker worden en dus mogelijks huilen. Want daarstraks lag de baby nog lekker warm bij één van de ouders. Dit noemt slaapassociatie.
Als
volgende spreker kwam Christel Stevens spreken over maagzuur bij de
baby’s. Zij is een orthomoleculair therapeut.
Een baby heeft een zeer kleine maag en het maag-darmkanaal moet nog heel veel
ontwikkelen. Tijdens de geboorte is de darm steriel. Gedurende de eerste 2
levensjaren ontwikkeld de darmflora zich. Daarom is een natuurlijke bevalling
zo belangrijk. Door het contact met de stoelgang en vaginale mucosa van de mama
worden de eerste goede stappen gezet voor de aanleg van de darmflora. Bij een
keizersnede komt de baby het eerst in contact met de bacteriën van het
ziekenhuis wat een minder goede start is van de ontwikkeling van de darmflora.
De hoek
tussen de slokdarm en de maag bij een baby is 90° terwijl bij een volwassene
deze hoek veel scherper is. Hierdoor geven baby’s veel sneller terug dan een
volwassene.
Tijdens de eerste 3 maanden is het volkomen normaal dat de baby krampjes en
zure oprispingen heeft. Geen zorgen dus en begin niet meteen maagzuurremmers te
geven. Want dit verstoort de aanleg van het maagdarmstelsel enorm. Geef het
maagdarmstelsel de tijd om correct te ontwikkelen.
Indien er tijdens de eerste 2 levensjaren een antibioticakuur is gegeven, blijft deze ‘schade’ zichtbaar tijdens het hele leven. Hier schrok ik toch wel even van.
Ook een
heel interessant weetje voor volwassenen met reflux problemen (zuuroprispingen
of het brandend zuur): de oorzaak is vaak een TEKORT aan maagzuur en geen teveel
aan maagzuur. Toch worden er nog al te vaak maagzuurremmers voorgeschreven voor
reflux problematiek. Klinkt een beetje tegenstrijdig? Wel ik leg het even uit.
In de maag start de eiwitvertering via de activatie van pepsinogeen. Dit kan
pas actief worden als er voldoende maagzuur is. Indien er te weinig maagzuur is
dan is er geen vertering mogelijk.
Als de vertering onvoldoende is dan gaat de doorgang (pylorus) van de maag naar
de twaalfvingerige darm niet open. Hierdoor kan het voedsel moeilijk weg uit de
maag en komt het terug naar boven, dit irriteert de slokdarm en geeft het
zuurbranden. Je hoort me al komen… indien je dan nog eens maagzuurremmers gaat
nemen om het zuurbranden tegen te gaan gaat er nog minder zuur in de maag
zitten. Dit geeft een vicieuze cirkel want het lichaam gaat doorgeven dat er te
weinig maagzuur is en er meer moet geproduceerd worden. Als je dan probeert om
te stoppen met deze maagzuurremmers dan krijg je de eerste weken plots te veel
aan maagzuur (het zogenaamde ‘reboundfenomeen’) waardoor je in de eerste weken
een toename van je klachten zal hebben. Hierdoor krijg je het gevoel dat je
niet zonder de medicatie kan. Op lange termijn geven deze maagzuurremmers zelfs
een enorm tekort aan bouwstoffen voor je lichaam omdat deze niet meer worden
opgenomen.
Uitzonderingen:
indien je een aangetoonde maagzweer hebt dan neem je best even maagzuurremmers
zodat de zweer kan genezen. Het probleem is dat er dan vaak niet gestopt wordt
met deze medicatie waardoor er spijsverteringsproblemen kunnen ontstaan.
Een ander interessant weetje: borstvoeding is lichter verteerbaar waardoor de
baby dus sneller honger heeft. Het is normaal als er dan sneller vraag is naar
melk. Borstvoeding heeft voor de baby ook altijd een andere smaak. Dit komt
door het gevarieerd eten van de mama, deze komt ook in de melk terecht.
Flessenvoeding daarentegen heeft steeds dezelfde smaak.
Als
laatste kwam Rolinde Demeyer spreken. Zij had het voornamelijk
over koemelkvrij dieet. Er is een duidelijk verschil tussen een koemelk
allergie en lactose allergie.
Bij een koemelk allergie ontstaan er klachten t.h.v heel het lichaam (uitslag,
braken, zwelling,…) en is immuungemedieerd.
Een lactose intolerantie geeft voornamelijk lokale klachten zoals krampjes en
misselijkheid.
Evenals is het ook belangrijk om te vermelden dat het absoluut GEEN goed idee
is om bij kinderen onder 1,5 jaar plantaardige melkvervangers te geven evenals
light producten. Hier zitten veel te weinig voeding- en vetstoffen in die
belangrijk zijn voor de groei bij kinderen. Ook is het beter om geen rijstdrank
te geven aan je kinderen onder 5 jaar o.w.v het arsenicum.
Hopelijk
helpt deze samenvatting al verschillende mama’s om beter om te gaan met enkele
kwaaltjes. Natuurlijk kan je zeker ook eens kijken naar de zelfhulpgids van
Anja Caers ‘Happy baby wijzer’.
Ik kijk al uit naar mijn volgende cursus/lezing. We blijven groeien en
bijleren.